Εμπρός, συγκεντρωθείτε. Με την ησυχία σας…
Μην αρχίσετε γράφοντας ερωτικά ποιήματα.
Είναι δύσκολα, περιμένετε να φτάσετε 80 χρονών.
Γράψτε για κάτι άλλο, για τη θάλασσα, τον άνεμο, τη σόμπα.
Για το τραμ που άργησε.
Σε κάθε πράγμα υπάρχει ποίηση.
Η ποίηση είναι μέσα , όχι έξω.
Κοιτάξτε στον καθρέφτη,
Η ποίηση είστε εσείς.
Ντύστε τα ποιήματά σας.
Διαλέξτε με προσοχή τα λόγια.
Καμιά φορά χρειάζεσαι μήνες για να βρεις τη σωστή λέξη.
Η ομορφιά ξεκίνησε όταν οι άνθρωποι άρχισαν να διαλέγουν.
Αδάμ και Εύα. Εύκολα διάλεξε η Εύα το σωστό φύλλο συκής;
Καθόλου! Μάδησε πρώτα όλες τις συκιές του παραδείσου!
Ερωτευτείτε! Αν δεν ερωτευτείτε , όλα είναι νεκρά!
Ερωτευτείτε , κι όλα θα ζωντανέψουν.
Σκορπίστε τη χαρά σας, μεταδώστε το κέφι σας.
Δεχτείτε με χαρά τη θλίψη και τη σιωπή.
Εκτοξεύστε την ευτυχία σας στα πρόσωπα των ανθρώπων.
Και τώρα; Θα δω τις σημειώσεις μου. Έχω ξεχάσει τι θα έλεγα!
Αυτό πρέπει να κάνετε…
Δε μπορώ να τις διαβάσω…
Για να μεταδώσετε ευτυχία πρέπει να είστε ευτυχείς.
Για να μεταδώσετε πόνο πρέπει να είστε ευτυχείς.
Πρέπει να υποφέρετε, μη φοβηθείτε τον πόνο.
Όλος ο κόσμος υποφέρει!
Αν δε έχετε τα μέσα, μην ανησυχείτε.
Για να γράψετε ποίηση , ένα είναι απαραίτητο: Το παν!
Μην το παίξετε μοντέρνοι!
Είναι ό,τι πιο παλιομοδίτικο.
Κι αν ένας στίχος, δε σας βγαίνει σε καμία στάση…
Ξαπλώστε καταγής, έτσι!
Όταν είσαι ξαπλωμένος , τότε βλέπεις τον ουρανό.
Γιατί δεν το έκανα αυτό πρώτα;
Τι κοιτάζετε; Οι ποιητές δεν κοιτάζουν! Βλέπουν!
Κάντε τις λέξεις να σας υπακούουν!
Αν η λέξη «τοίχος» δε σας δίνει σημασία…μην τη χρησιμοποιήσετε οχτώ χρόνια, για τιμωρία! Αυτή είναι η ομορφιά! Αυτοί οι στίχοι που μένουν αιώνια!