ΜΙΑ ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ΓΡΑΦΕΙ



Ένας λυγμός ξανά πνίγηκε
Και κοίταξε το φεγγάρι
άνοιξε ρουθούνια , στόμα ,πόρους
ανάπνευσε
πήρε το πρώτο βήμα μέσα στο σκοτάδι
και μετά τάλλο
και τάλλο
άρχισε να περπατάει γρήγορα και
πιο γρήγορα , γρήγοραααα
έτρεχε, έτρεχε σαν τρελή
σχεδόν ιλιγγιωδώς μέχρι που πια
πια δεν βαστούσαν
δεν βαστούσαν τα πόδια
το στήθος
η καρδιά
ο πόνος
όλα
κόπασαν...

Ουρανία Αργυροπούλου

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου