Ευχαριστήριο

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία για έκτη συνεχή  χρόνια και το φετινό θερινό σεμινάριο θεατρικού παιχνιδιού έρευνας και πειραματισμού με εμψυχωτές των Κ. Λάκη Κουρετζή και Δέσποινα Μαραγκουδάκη.

Σε ένα πανέμορφο δάσος με οξιές στα Χάνια Πηλίου στο προσκοπικό καταφύγιο Κένταυρός.

Το φετινό θέμα του σεμιναρίου ήταν «Νους και εγκέφαλός στο σώμα της φύσης»

Αλήθεια, ποιον να απασχολεί ένα τέτοιο θέμα στην καρδία του καλοκαιριού στην Ελλάδα της κρίσης;

Ποιοι είναι αυτοί που επιλέγουν για πέντε μέρες και πέντε νύχτες να μείνουν μακριά από της παραλίες τα μπαράκια , τον νες καφέ φράπε και την τηλεόραση;

Ποιοι είναι αυτοί που επιλέγουν για πέντε μέρες να στοχαστούν ,  να παίξουν  να δημιουργήσουν με ότι υπάρχει  στη φύση, να γελάσουν, να έρθουν αντιμέτωποι με τους φόβους τους ,να ελευθερωθούν, να φανταστούν και να υπερβούν τα όρια των αντοχών τους ;

Ποιοι είναι αυτοί που επέλεξαν να συμβιώσουν με άγνωστους, μακριά από την οικογένεια και την παρέα τους;

Ποιοι είναι αυτοί που τους ενδιαφέρει πως  λειτουργεί ο εγκέφαλος και ποια μηνύματα καταγράφονται στο σώμα και γίνονται ανθρώπινες συμπεριφορές.

Ποιοι είναι αυτοί που μέσα από θεατρικά κείμενα του παγκόσμιου ρεπερτορίου διεισδύουν στο μεγαλεία της φύσης και αφήνουν στην θεατρική τέχνη να επηρεάσει την σκέψη και να ταρακουνήσει της παγιωμένες απόψεις τους;

Κάποιος που διαβάζει αυτές της γραμμές θα απαντούσε :

Σίγουρα κάποιο τρελοί ,ή αργόσχολοι ή ψώνια του θεάτρου, ή κάποιο μοναχικοί τύποι ή θα έκανε απλώς έναν ειρωνικό μορφασμό ή έναν μορφασμό έκπληξης.

Αλήθεια κανέναν δεν αφορούν όλα αυτά, κανέναν, μια χαρά δεν  είμαστε πίνοντας αράζοντας, λέγοντας ανέκδοτα και που και που καμιά φιλοσοφία ,  παρατηρώντας τον κόσμο να καταστρέφεται, και εμείς να βουλιάζουμε στην απελπισία και στην κατάθλιψη, ή ακόμα και να είμαστε ευχαριστημένοι με ότι έχουμε και όλα να είναι τέλεια, όλα μια χαρά, μια χαρά.

Επειδή για μένα τα θετικά νέα πρέπει να μεταδίδονται και τα αρνητικά να τα προσπερνάμε γρήγορα.

Ήθελα να ευχαριστήσω προσωπικά αυτούς που επέλεξαν να ζήσουν αυτήν την εμπειρία και να γίνουν ένας φωτεινός φάρος  σε αυτόν των ωκεανό σκουπιδιών που ταξιδεύουμε.

Σε   αυτούς που επιλέγουν να συνδιαλαγούν μέσα από το ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ αυτό που δημιουργός του είναι ο Δάσκαλος  μας Λάκης Κουρετζής. (Γιατί τώρα ποια θεατρικά παιχνίδια υπάρχουν πολλά). Αλλά όπως είπε και ένας παίχτης  θεατρικού παιχνιδιού ηλικίας 10 ετών « Εδώ δεν κάνουμε θεατρικό παιχνίδι, άλλα μαθήματα σκέψης».

Σε  αυτούς που η βάρκα τους, τους έφερε κοντά στο θεατρικό παιχνίδι και το στηρίζουν το ακολουθούν και το εξελίσσουν ή τώρα το γνώρισαν, παλεύοντας με τα θεόρατα κύματα γύρω τους.

 Που έφτασαν από τον Βόλο, την Λάρισα, την  Πάτρα, την Αθήνα, της Σέρρες και την Άρτα, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Όχι τόσο που ήρθαν αλλά για το τι παρέμειναν , καταφέρνοντας να αφεθούν βάζοντας για λίγο της πανοπλίες και της μάσκες στους στης βαλίτσες. Και με ανοιχτά  φωτεινά πρόσωπα να κοιτάξουν ό ένας τον άλλο , αλλά και να κοιτάξουν στα μάτια τον εαυτό τους.

Και αν δεν κοιτάς με ανοιχτά μάτια γύρω σου και μέσα σου πως θα αλλάξεις τον κόσμο προς το καλύτερό;

 Περπατώντας στον δρόμο κρατώντας σημαιάκια φορώντας γυαλιά ηλίου Dolce Cabana;

Αν επιθυμείς κάτι να αλλάξει, κάτι να συμβεί ,κάντο να αλλάξει μέσα σου και μετά θα αλλάξεις εσύ και τον κόσμο γύρω σου.

Εσύ- Εγώ- Εμείς και όλοι εσείς που κρατάτε ακόμα το καλαμάκι  στο χέρι γιατί ο Νες καφέ φραπέ τελείωσε…

Μαραγκουδάκη Δέσποινα

Εμψυχώτρία θεατρικού παιχνιδιού