Αναστατώνομαι ούρλιαζε η Στανίση
άσε με πήγε 12 κλαψούριζε η Βίσση!
Και έτσι κύλαγε η ζωή
χωρίς κανένα φώς,
αφού αναρωτιόμουνα:
Έπεσε ο γενικός;
Ώσπου ξεπρόβαλες εσύ
στο άσπρο μίνι κούπερ
μαζί εταξιδεύαμε
και ήταν όλα σούπερ!
Ανάσταση ανάσταση φώναζα συνεχώς
που να ξέρα τι μου ’μελε
σαν …γύρισε ο τροχός!
Σε μια άτσαλη στροφή
μ έριξες σε βράχο !
Και εκεί που παραμίλαγα
γνώρισα έναν βλάχο
Με τέτοια και άλλα φοβερά
κυλάει η ιστορία
μα είναι όλα αληθινά
το λέει μια ..κυρία!!!
Ποίημα (Ο Θεός να το κάνει!): Σ. Παπαδοπούλου
Φωτογραφία: http://wikinewforum.com/showthread.php?t=498055#.T4dl0HnnVdg
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου