«Αλεπού: Καλημέρα!
Πρίγκιπας: Καλημέρα! Θέλεις να παίξουμε;
Αλεπού: Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου! Δεν είμαι εξημερωμένη!
Πρίγκιπας: Τι θα πει εξημερωμένη;
Αλεπού: Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό! Θα πει «να κάνεις δεσμούς»!
Πρίγκιπας: Να κάνεις δεσμούς;
Αλεπού: Δεν σ’ έχω ανάγκη. Ούτε κι εσύ με έχεις ανάγκη. Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο… Η ζωή μου είναι μονότονη, αν όμως μ’ εξημερώσεις, η ζωή μου θα λάμψει. Θα αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων αλλιώτικο απ’ όλους τους άλλους. Τα βήματα των άλλων με κάνουν και χώνομαι στη γη. Τα δικά σου θα με καλούν έξω απ’ τη γη, σαν να ‘ναι μουσική. Σε παρακαλώ ημέρωσε με!
Πρίγκιπας: Τι πρέπει να κάνω;
Αλεπού: Πρέπει να έχεις μεγάλη υπομονή, θα κάτσεις πρώτα λίγο μακριά μου. Θα σε κοιτάω με την άκρη του ματιού και δεν θα βγάλεις άχνα. Τα λόγια είναι που δημιουργούν τις παρεξηγήσεις, Κάθε μέρα όμως θα μπορείς να κάθεσαι και λιγάκι πιο κοντά… Θα είναι καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα. Αν έρχεσαι ας πούμε στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρείς θ’ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο θα περνά η ώρα, τόσο θα νιώθω ευτυχισμένη. Στις τέσσερις πια, θα πηγαινοέρχομαι και θ’ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν όμως έρχεσαι όποτε να ‘ναι, ποτέ δε θα ξέρω πότε ακριβώς να σου ‘χω ανοίξει την καρδιά μου… Χρειάζεται τελετουργία!»
Προσπάθησα ν’ αλλάξω ή πιο σωστά να «επεξεργαστώ» κάπως αυτό το κείμενο, αλλά …τι ν’ αλλάξεις από ένα μικρό αριστούργημα;…
Οπότε μόνο μια χάρη σας ζητώ! Αν ποτέ βρεθείτε στο πιο όμορφο και στο πιο μελαγχολικό τοπίο του κόσμου, κάτω από ένα αστέρι και αν έρθει τότε ένα παιδί προς το μέρος σας, αν γελάει, αν τα μαλλιά του είναι χρυσαφένια, αν δεν απαντά όταν το ρωτάτε…. Ε τότε μη μ’ αφήσετε άλλο στη θλίψη μου: Γράψτε μου γρήγορα πως ξαναγύρισε…
Κείμενο : Σ.Παπαδοπούλου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου