Περίπατος

84 Αυγούστου 2012 ,Κεραμεικός
 
Νιώθω το μεγάλο πόμολο σε σχήμα ´´ματιού´´ , να με καρφώνει στην πλάτη, καθώς κλείνω την πόρτα του θεάτρου πίσω μου. Είναι 30 Οκτωβρίου και νιώθω ένα Αυγουστιάτικο αεράκι να μου δροσίζει το πρόσωπο. 4 -5 Κινεζάκια περίπου πέντε χρονών κάνουν αγώνες δρόμου με τα ποδήλατα, Από κάπου ακούω κάτι σαν γυαλί να σπάει και μια βαριά αντρική φώνη : ´´ Fuck the bitch´´ ! Ένα φωτάκι αναβοσβήνει έξω από την πόρτα ενός μισογκρεμισμένου νεοκλασικού επί της Κεραμεικού. Είναι σαν να μου ανοιγοκλείνει το μάτι. Παίρνω μια Coca Cola από το ψιλικατζίδικο της γωνίας. Με την άκρη του ματιόυ μου, βλέπω ένα αγοράκι, φοράει μια μακριά ζακέτα (δεν πρέπει να ναι δική του) και μάλλον κοντό παντελονάκι. Στέκεται όρθιο και κρατάει με τα χεράκια του μια κολώνα, είναι σαν να την κρατάει από την μέση . Κοιτάζει ακριβώς στην ευθεία και είναι σαν να κοιτάζει το πρόσωπο της. Το πρόσωπο του παιδιού είναι ανέκφραστο. Πλησιάζω, λίγο πιο ´κει έχω παρκάρει. Παρατηρώ πως πίσω από την πλάτη του παιδιού, υπάρχει ένας τηλεφωνικός θάλαμος. Μια γυναίκα μιλάει στο τηλέφωνο. Ξαφνικά η φωνή της με προσπερνάει, προσπερνάει όλο το τετράγωνο, προσπερνάει το Ταϋλανδέζικο που κάποιοι τρώνε αμέριμνοι το φαγητό τους, προσπερνάει τα junkies της πλατέιας, τα Κινεζάκια και τον τελευτάιο εναπομείναντα ίσως, μπαρμπέρη της Αθήνας που κάνει χάζι στην γωνία. ´´Ούτε το σπλάχνο σου! Ούτε το σπλάχνο σου αλήτη! Καλά εμένα αλλά ούτε το παιδί δεν υπολογίζεις που ήθελε να σε δεί; Αλήτη ! Μαλάκα! Χασικλή!¨
Οι βρισιές μπερδεύονται στον αέρα, με τους ήχους της φιλαρμονικής που με αιφνιδίαζει! Μια πολύχρωμη πομπή μου κόβει τον δρόμο. Την φιλαρμονική ακολουθούν κάποιες βαθιά θρησκευόμενες, νομίζω μια εικόνα κ ένα τσόυρμο άντρες με απειλητικό βλέμμα που δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν... 
Το παιδί δεν βλέπει την πομπή εξακολουθέι να έχει το βλέμμα του στραμμένο στο ¨πρόσωπο¨ της κολώνας. Η γυναίκα μάλλον φωνάζει πιο δυνατά, δεν την ακούω πια, αλλά το καταλαβαίνω από τις φλέβες που πετάγονται στο λαιμό της.
- Συγνώμη τι γίνεται; ρωτάω μια θεούσα.
- Είναι η περιφορά της εικόνας των Αγίων Αναργύρων!
- Α ...
Μπαίνω στο αυτοκίνητο μου, κλειδώνω τις πόρτες και βάζω μπρόστα την μηχανή. Φεύγοντας ρίχνω μια τελευταία ματιά στο αγόρι, από τον καθρέφτη. Κοιτάζει ακόμα το ¨πρόσωπο¨ της κολώνας.
Σ. Παπαδοπούλου