"Ο Συγγραφέας"

            

Εκεί που χρόνος δεν υπάρχει:

Στο πάρκο της γειτονιάς, τριγύριζε ένας Συγγραφέας.

Ήταν τόσο γνωστός που κανείς δεν διάβαζε τα βιβλία του.

Καθόταν όπως πάντα μόνος κρατώντας ένα βιβλίο, και άφηνε τις νέες ιδέες να έρχονται και να φεύγουν.

Ήταν οι πρώτες Φθινοπωρινές μέρες και ο άνεμος δεν καθόταν καθόλου καλά.

Άρχισε να τον ενοχλεί, φύσαγε από δεξιά, φύσαγε από αριστερά, ώσπου έγινε δυνατός  ανεμοστρόβιλός.

Ο Συγγραφέας προσπάθησε να αντισταθεί, μάταια όμως.

Το βιβλίο που κρατούσε στα χέρια του άνοιξε και σελίδες άρχισαν να πετούν παντού.

Ο Συγγραφέας πανικόβλητος έτρεχε να μαζέψει τις ιδέες του, άδικος κόπος.

Γράμματα σκορπίστηκαν , κόμματα και τελείες τρύπωναν εκεί που δεν το περίμενες και φυσικά,

 εικόνες πετούσαν σαν μαγικά χαλιά.

Οι περαστικοί που έβλεπαν το θέαμα έτρεξαν να αρπάξουν ότι μπορούσαν, να κλέψουν μυστικά και όνειρα πριν να προλάβουν να εκδοθούν.

Έτσι έτρεξα και εγώ.

Έσκυψα και μάζεψα μια σελίδα.

 Νούμερο 862, έγραφε:.

<< Έκλεισα τα μάτια μου και προσπάθησα να κοιμηθώ. Όμως ο πραγματικός ύπνος ήρθε να με πάρει πολύ αργότερα. Σε κάποιο μέρος, πολύ μακριά από οποιονδήποτε κι οτιδήποτε, αποκοιμήθηκα για μια στιγμή>>.

Ήταν η τελευταία σελίδα.

Τι να απέγινε ο Συγγραφέας το ξέρεις μόνο εσύ βάζοντας το δικό σου τέλος, γιατί η δικιά μας ιστορία είναι μια ιστορία χωρίς

                                                                      ΤΕΛΟΣ

             Το κουρδιστό πουλί

Χαρούκι Μουρακάμι

12^η χιλιάδα

Μαραγκουδάκη Δεσποινα