«Η Δίκη του Χειμώνα»

Ήρθε ο Χειμώνας!

Εκεί που χρόνος δεν υπάρχει

Οι άνθρωποι ρωτούσαν  διαρκώς ο ένας τον άλλο:

«Γιατί ο Χειμώνας κρατάει αιώνια και το Καλοκαίρι μονάχα μια στιγμή;»

Κανένας δεν μπορούσε να δώσει μια εύστοχη απάντηση.

Έτσι αποφάσισαν πως για όλα φταίει ο Χειμώνας, που καταχράται  τον χρόνο των εποχών.

Έφτασε ο Χειμώνας στο δικαστήριο κουκουλωμένος και κρυωμένος  και κανείς δεν τον πλησίαζε, από φόβο μην κολλήσουν καμιά γρίπη.

Έφτασε και το Καλοκαίρι φορώντας μαύρα γυαλιά  και κρατώντας μια μικροσκοπική τσάντα σε σχήμα παγωτού.

 Το Φθινόπωρο και η Άνοιξη έμειναν αμέτοχη σε τούτη την υπόθεση.

Ο εισαγγελέας άρχισε  να  απαριθμεί  της κατηγορίες που είχε συλλέξει από όλους τους κατοίκους, φώναζε ,ούρλιαζε είχε βγει εκτός εαυτού.

Ήταν φανερό ότι ήταν οπαδός του καλοκαιριού. 

Σας παραθέτω μικρό μέρος από τον λόγο του.

« Εσύ Χειμώνα που αναγκάζεις τον κόσμο να τρέμει από το κρύο, αναγκάζεις τους ανθρώπους  να καθηλώνονται στο κρεβάτι με ατελείωτους θανατηφόρους ιούς, εσύ που δεν μπορεί κανείς να σε αντιμετωπίσει χωρίς να ξοδέψει μια περιουσία , που δεν μπορεί κανείς να νιώσει ελεύθερος μέσα στα βαριά και άχαρα μπουφάν,  εσύ παγωμένε και απρόσωπε, που τρομάζεις τον κόσμο με τον αέρα και τις αστραπές σου, που δημιουργείς ένα σωρό καταστροφές, με τις καταιγίδες σου εσύ, εσύ, εσύ…»

Έτσι συνέχιζε ο εισαγγελέας και όλοι άκουγαν και συμφωνούσαν μαζί του ανεβοκατεβάζοντας το κεφάλι τους  με σταθερό ρυθμό ,σ ε κάθε κατηγορία, χειροκροτούσαν και έβγαζαν επιφωνήματα  θαυμασμού.

Εκτός από έναν, το πολύχρωμο και εξωστρεφές  καλοκαίρι, που ήξερε ότι σε λίγους μήνες θα έρθει και η σειρά του, γιατί σε αυτήν την πόλη οι άνθρωποι έχουν  χτυπηθεί θανάσιμα από έναν ίο  « το ανικανοποίητο».

Ποια να ήταν η απόφαση του δικαστηρίου το ξέρεις μόνο εσύ βάζοντας το δικό σου τέλος γιατί η δικιά μας ιστορία είναι μια ιστορία χωρίς

ΤΕΛΟΣ

Μαραγκουδάκη Δέσποινα