« Η ζωή μου είναι πολύ φλατ» της
είπε παίρνοντας
την έκφραση του μελαγχολικού κουταβιού .
«Κανείς δεν θα με έκανε ήρωα ενός βιβλίου».Εκείνη του χαμογέλασε και τον
χάιδεψε στο μάγουλο, σκεπτόμενη ότι θα του έκανε αυτό το δώρο!
Αμέσως μόλις έφτασε σπίτι της, μετά την
συνάντηση τους, η νεαρή -αυτοαποκαλούμενη- συγγραφέας, έκατσε στον υπολογιστή της για να ξεκινήσει
το δώρο της. Έμεινε για πολύ ώρα να χτυπά απαλά τα δάχτυλα της στο
πληκτρολόγιο , μη ξέροντας πώς να ξεκινήσει. « Η ζωή του είναι αρκετά φλατ , η
αλήθεια να λέγεται» σκέφτηκε και γέλασε λιγάκι ενοχικά. « Οι ήρωες των
βιβλίων μπορεί να είναι ακόμα και φλατ» είπε δυνατά σαν να μάλωνε τον εαυτό της
για την προηγούμενη σκέψη της.
-Λοιπόν , μάλλον χρειάζομαι ένα ποτήρι
κρασί!
Ύστερα, έκλεισε τα μάτια και προσπάθησε
να φανταστεί τον ήρωα της, τι κάνει, πως κινιόταν , πως φερόταν, τι ήταν αυτό
που η ίδια θαύμαζε πάνω του. Γιατί ας μην κρυβόμαστε άλλο, ήταν τρελά
ερωτευμένη μαζί του! Δεν θα καθόταν να σπάει το κεφάλι της βραδιάτικα …
Το επόμενο πρωί την βρήκε κοιμισμένη
στον καναπέ , με ένα μπουκάλι κρασί άδειο στο πάτωμα και το laptop να βουίζει. Δεν
είχε γράψει τίποτα. Όσο κι αν τον «ποθούσε» δεν την ενέπνεε… και αυτός ήταν
λόγος να πάει παρακάτω. Γιατί μπορείς να είσαι με έναν άνθρωπο, φλατ ή μη, αρκεί να σε εμπνέει...
Ελένη Μητροπούλου
"Με Δύναμη από την Κηφισιά"
Κεχαίδη- Χαβιαρά
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου