Το Μεγάλο μας Τσίρκο 1

Ο Μήτσος ήταν χεσμένος από την χαρά του. Πέντε χειμώνες τώρα, φαντασιώνεται αυτή την μέρα.  

Ο Οδυσσέας γυρίζει σπίτι. Σκέφτεται. 
Γυρίζει σπίτι για να ξαναφύγει σε ένα πιο γαμάτο ταξίδι. Διορθώνει.
Γυρίζει από το... Γάμα το, δεν είμαι ο Οδυσσέας. Σταματάει να σκέφτεται.

Το κρύο ήταν τσουχτερό.
Η ψιχάλα συνεχόμενη, χωρίς εντάσεις και υπερβολές.

Κρατούσε την πλαστική τσάντα με το ταπεράκι προστατεύοντας την από τις άρρυθμες σταγόνες.
Οι αφίσες για “Το Μεγάλο Μας Τσίρκο” που ήταν σταυρωμένες πάνω στις λάμπες του δρόμου είχαν κουρελιαστεί.
Μαλακία, τζάμπα χαρτί.  Συλλογίστικε ο ψυχοπονιάρης, έσμιξε τα χείλια του γεμάτος οικολογική απογοήτευση.
Τα χείλια κατέβασαν το κεφάλι και συνάντησαν την προστατευόμενη σακούλα.
Το περιεχόμενο της ανέβασε το κεφάλι, χαμογέλασε στα χείλια και χάρισε στα πόδια ένα χαρούμενο σκοπό των Λοκομπόνγκο

Δεν κάνει κρύο, εχει λιακάδα.
Κρύο δεν ένιωσα ποτέ.

Σε δεκαπέντε λεπτά λεπτάκια θα ήταν σπίτι! Γελάστηκε.


Μια γιγαντιαία φράουλα χοροπηδούσε επικίνδυνα προς το μέρος του.
 Ξεπερνάει γρήγορα το σοκ και την αμηχανία που του προκαλεί το μούρο. 
 Ανοίγει το μπουφάν, βάζει μέσα την σακούλα, κλείνει το μπουφάν. Ήξερε καλά τι έψαχνε η φράουλα.
 Παντού τρόμος.

 Ο πανικός χόρευε το τετράγωνο στο ταψί.

Ξεκίνησε να τρέχει ουρλιάζοντας.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑ ΔΩΣΩ ΠΟΤΕ ΣΙΧΑΜΕΝΗ ΦΡΑΟΥΛΑ. ΒΡΕΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ. 
Μια γριά σταμάτησε να τρεμοκλαίει και τον κοίταξε με απορία. 
ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ.
Ένα ελικόπτερο πετούσε από πάνω.
 Ο πανικός χόρευε το τετράγωνο στο ταψί, στο τετράγωνο.
ΜΑΣ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΤΩΡΑ.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ.

Καμιά δεκαριά κλούβες και καμιά διακοσαριά κλούβιοι είχαν κλείσει την λεωφόρο. 
Ο Μήτσος πέρασε ανάμεσα τους. Η αγριεμένη φράουλα τα έπαιξε όλα για όλα.
Το να παίζεις μπόουλινγκ με ένα αστυνομικό μπλόκο είναι ριψοκίνδυνο. Οι κορίνες είναι εκπαιδευμένες για εγκλήματα. Η φράουλα παρέσυρε τις κλούβες και έσπασε τα αυγά. Ήταν όμως πια, ένα ψόφιο σουρωτήρι.
Ο άλλος συνεχίζει να τρέχει για να μην πέσει πάνω σε μπάτσους, δεν πρέπει να τον πιάσουν να κουβαλάει...

Χτυπάει το τηλέφωνο του.
Ναι.
Έλα, ναι.
            Έτοιμος είμαι. 
            Ναι, ξεκινάω. 
            Θα τα πούμε εκεί, έλα, σε κλείνω.
            Γεια.
Σιγά μην του έφτιαχνε η πρώην του space cakes. Σηκώθηκε από τον καναπέ και κοίταξε την ώρα. 
Έπλυνε την μούρη του, έβαλε μπουφάν, παπούτσια, πήρε λεφτά, κλειδιά και θάρρος και κίνησε για το θέατρο.  Ραντεβού με το Τζενάκι. Ηθοποιό και ξερολούκουμο, την γουστάρει απ' το σχολείο. Η παράσταση ξεκινάει σε σαράντα λεπτά. 
Ευτυχώς που με πήρε και με ξύπνησε, σκέφτεται καθώς κλειδώνει την πόρτα.

Άχριστος Παπαγάλος