Η ζωή είναι η προπαίδεια.

Η ζωή είναι η προπαίδεια...το σκέφτηκα στο λεωφορείο. 

Μηδέν φορές το μηδέν μας κάνει πάλι μηδέν.

Το μηδέν είναι ικανό  να νικήσει όλους τους αριθμούς!

Γι ΄αυτό προσοχή... να το αποφεύγεται , όπως ο διάολος το λιβάνι!

Ενώ το ένα... είναι τόσο ανώτερο που η επαφή μαζί του σε αφήνει να είσαι  ο πραγματικός σου εαυτός...ε ...μπερδεύτηκα...αριθμός ήθελα να πω!

Αν συναντήσετε το δέκα μη το φοβηθείτε... θα σας στρογγυλέψει λίγο...αλλά δέκα φορές προς τα πάνω.

Δυο φορές εσύ μας κάνει πάλι εσύ και εσύ!

Τρία ....δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία... είναι γνωστό...

Τέσσερις φορές το τέσσερα = δεκάξι... κι εγώ στην ίδια τάξη.

Πέντε, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι, εικοσιπέντε... φτου και βγαίνω.

Κι αν σας πιάσω και τους έξι... έξι φορές το έξι = τριάντα έξι.

Κι έφτασα τριάντα έξι και το άγχος επί εφτά... εφτά επί εφτά μας κάνει σαρανταεννιά... ουφ πρόλαβα κι έκανα παιδιά!

Οχτώ επί εννιά = εξήντα τέσσερα....ε...εβδομήντα δύο... και δεν το θυμάμαι ποτέ!

Γιατί τα δύσκολα μου αρέσει να τα ξεχνάω και μετά αναρωτιέμαι γιατί χώρισα από αυτό το "καλό" παιδί;

Το Εννιά με κόλπο και την θυμάμαι πάντα! Ταιριάζοντας τα ανάποδα είναι όλα σωστά επιτέλους! 

Ε. Μ.