Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου στις 27 Μαρτίου


ΚΑΒΑΦΗΣ

Στο θέατρο
Βαρέθηκα να βλέπω την σκηνή
Και σήκωσα τα μάτια μου στα θεωρεία.
Και μέσα σε ένα θεωρείο είδα εσένα
Με την παράξενη εμορφία σου, και τα διεφθαρμένα νιάτα .
Κι αμέσως γύρισαν στο νου μου πίσω
Όσα με είπανε  το απόγευμα για σένα,
Κ ΄η σκέψις και το σώμα μου συγκινήθηκαν.
Κ΄ ενώ εκύτταζα γοητευμένος
Την κουρασμένη σου εμορφιά, τα κουρασμένα νιάτα,
Το ντύσιμο σου το εκλεκτικό,
 Σε φανταζόμουνα και σε εικόνιζα,
Καθώς με είπανε το απόγευμα για σένα.


ΑΜΛΕΤ  αποσπάσματα από τα λόγια του Άμλετ προς τους ηθοποιούς

Να αρθρώνεται καλά παρακαλώ. Να ακουμπούν μόλις στην γλώσσα σας οι λέξεις.
Όμως αν το στόμα σας έμαθε μόνο να μασάει και όχι να μιλά όπως στους περισσοτέρους ανθρώπους και σε πολλούς από τους ηθοποιούς μας καλλίτερα τα λόγια να τα πει…
Ούτε να πριονίζεται τον αέρα με τα χέρια σας. Σε όλα να έχετε ένα κράτημα….
Το πάθος βγαίνει πιο δυνατό άμα το αδυνατίζεις.
Ούτε να πάτε στο άλλο άκρο και να παίζεται τάχα λιτά….
Η Τέχνη δεν ανέχθηκε ποτέ ότι είναι έξω από το μέτρο της και πάντα το θέατρο σήκωνε ψηλά έναν καθρέφτη για να κοιτάζεται η φύση…
Είδα να παίζουν ηθοποιοί που μάλιστα λατρεύτηκαν από μερικούς και δεν καταλάβαινα από την φωνή και το περπάτημα σε τι είδος ανήκαν …
Συγκρατήστε τους να  μη λεν περισσότερα από όσα έχουν να πουν.
Και να μη γελάν για να γελάσουν κάποιοι και μέσα στα γέλια δεν προσεχθεί και χαθεί κάποιοι καλό κομμάτι του έργου.
Αυτό είναι χυδαίο και δείχνει την θλιβερή ματαιοδοξία του ηθοποιού που το εκμεταλλεύεται.
 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου