Πινόκιο και …
-
Πινόκιο σήκωσε το χεράκι σου
-
Έτσι?
-
Μπράβο, σήκωσε τώρα το άλλο χεράκι.
-
Έτσι?
-
Μπράβο πολύ ωραίο. Κούνησε τώρα το ποδαράκια σου.
-
Έτσι?
-
Μπράβο πολύ ωραία, και το άλλο ποδαράκι.
-
Έτσι?
-
Τέλεια είσαι το καλύτερο παιδάκι στο κόσμο. Κάνε ένα
βήμα μπροστά.
-
Έτσι?
-
Τέλεια , και το άλλο ποδαράκι.
-
Έτσι?
-
Μπράβο, άρχισε να περπατάς μπράβο, μπράβο.
-
Τώρα πες, << σε αγαπώ μανούλα >>.
-
Έτσι?
-
Όχι το ποδαράκι, πες <<σε αγαπώ μανούλα>>.
-
Έτσι?
-
Όχι το ποδαράκι, μην περπατάς, που πας, πες σε αγαπώ
μανούλα.
-
Έτσι?
-
Έλα εδώ που πας, Πινόκιο, Πινόκιο, που πας?
-
Σε αγαπάωωωωω μανούλααααααααααα
Ακόστηκε από πολύ μακριά και η μύτη του Πινόκιο μεγάλωσε 10 εκατοστά .
Δέσποινα Μαραγκουδάκη
Φεστιβάλ Χρωμάτων στην Ινδία- Βίντεο
Κόσμος ζητωκραυγάζει καθώς χρωματισμένο νερό πέφτει πάνω του κατά τη διάρκεια εορτασμών στο Φεστιβάλ των Χρωμάτων, στην ινδική πόλη Αχμενταμπάντ στην Ινδία.Το Φεστιβάλ των Χρωμάτων γιορτάζεται τη μέρα μετά την πρώτη πανσέληνο του Μαρτίου στη Βόρεια Ινδία και το Νεπάλ.Γυναίκες και άντρες ξεχύνονται στους δρόμους με νεροπίστολα, σακουλάκια μπογιάς και χρώματα σε σκόνη με ένα και μόνο σκοπό: Να βάψουν όποιον βρουν μπροστά τους στα χρώματα της άνοιξης.Παλαιότερα, τα χρώματα τα έφτιαχναν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες από κόκκινα και πορτοκαλί άνθη που εμποτίζονταν σε νερό μέχρι να εκχειλιστούν οι χρωστικές. Σε άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιούσαν το aabir, ένα φυσικά χρωματισμένο ταλκ.Το Φεστιβάλ των χρωμάτων σηματοδοτεί την έναρξη της άνοιξης και γιορτάζεται σε ολόκληρη την Ινδία.
Από Exit news
«Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω..»
Έχω βάλει στο youtube τραγουδάκια και φτιάχνομαι… φτιάχνω
ατμόσφαιρα εννοώ… σε λίγο θα δακρύσω και
θα συγκινηθώ μόλις ο στίχος μου θυμίσει κάτι δικό μου και μετά μπορεί πάνω στην
συναισθηματική φόρτιση να γράψω ένα μήνυμα και να πάω να το στείλω σε κάποιον
που δεν θα πρέπει γιατί μου έχει φερθεί σαν γάιδαρος. Μετά για να
μην το στείλω θα πάω στο ψυγείο και θα φτιάξω ένα τόστ άψητο να φάω , γιατί
πέταξα την τοστιέρα επειδή έτρωγα πολλά τοστ ψημένα και τώρα τρώω πολλά τοστ
άψητα. Μετά θα ανοίξω ένα αναψυκτικό light που θα βοηθήσει
στην κατάποση του πρώτου μου τοστ. Θα βαρεθώ πολύ γρήγορα και
θα ξανασκεφτώ να στείλω το απαγορευμένο μήνυμα… και τότε θα προτιμήσω πάλι το
τοστ. Και τοστ σε τοστ θα τελειώσει και
αυτό το τυρί γιατί παίρνω λίγο για να μην τρώω πολλά τοστ , όπως προείπα. Μετά θα αποφασίσω να κάνω δίαιτα..
Και μετά θα
μπω στο facebook και θα μιλήσω με τους διαδικτυακούς μου φίλους και
θα τους μιλήσω ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου για το κενό που
αισθάνομαι … «τώρα μόλις γύρισα από ένα
ποτάκι χαλαρό».. «πάω να βγάλω τα τακούνια που τα φοράω ακόμα baby»… γιατί εγώ φοράω πολλά τακούνια..και οι παντόφλες
μου έχουν λίγο τακουνάκι… ωραία πέρασα και αυτό το βράδυ… θα κοιμηθώ τώρα… αχ..
κάτι άκουσα πίσω από το ψυγείο …φοβάμαι πολύ τα ζωύφια… αχ.. και άλλο τσικ..
εντάξει ας ανοίξω την τηλεόραση έτσι στο χαμηλό να κρύβει τους θορύβους…..
κοιμάμαι τώρα…κοιμάμαι..κοιμάμαι.
Ελένη Μητροπούλου
"Τα τρία γουρουνάκια"
"Τα τρία Γουρουνάκια" - 2η εκπομπή - Α μέρος (Πατήστε εδώ)
Β μέρος (Πατήστε εδώ)
Σάββατο 6/04/2013
Κάθε Σάββατο 16:00 με 18:00
Σχίζα Μαριάννα
Μαραβέλιας Κωνσταντίνος
Μητροπούλου Ελένη
στο creatures.gr/gr/community/cr_radio
Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΛΕΕΙ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ
ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΚΑΝΕΛΑΣ
ΥΛΙΚΑ
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 κουτ.γλυκού μπέικιν-πάουντερ
1 φλ.τσαγιού ζάχαρη
1 φλ.τσαγιού χυμό πορτοκάλι
4 κουτ.γλυκού κανέλα
1 φλ.τσαγιού λάδι
1 κουτ.γλυκού σόδα
1/3 φλ.ταγιού κονιάκ
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αναμιγνύουμε το αλεύρι ,το μπέικιν ,τη ζάχαρη και τη κανέλα.Προσθέτουμε τη πορτοκαλάδα ,το λάδι και τη
σόδα αφού την έχουμε διαλύσει στο κονιάκ.Ζυμώνουμε καλά το μείγμα μέχρι να μην κολλάει στα χέρια.Πλάθουμε τα κουλουράκια στο σχήμα που θέλουμε και τα τοποθετούμε σε λαδωμένο ταψί.Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 175 βαθμούς για 30- 40 λεπτά έως ότου ροδίσουν.
Happy mummy
Το ψέμα
Σειρά Διαλόγων
-
Ξύπνησες?
-
Ναι γιατί?
-
Ήθελα να σε ρωτήσω κάτι.
-
Τι?
-
Με αγαπάς?
-
Πάλι τα ίδια?
Αφού το ξέρεις.
-
Και γιατί δεν μου το λες.
-
Στο λέω.
-
Ε άντε πες το.
-
Με κούρασες.
-
Γιατί δεν το λες?
-
Τι να σου πω?
-
Ότι με αγαπάς?
-
Στο έχω πει τόσες φορές.
-
Και μια ακόμη.
-
Ορίστε σε αγαπώ, ευχαριστήθηκες.
-
Ψέματα λες…
Μαραγκουδάκη Δέσποινα
Τα τρία γουρουνάκια
"Τα τρία γουρουνάκια"
Σαν παραμύθι μοιάζει...
αλλά ναι!
Είναι γεγονός!
Ξεκίνησε αυτή η εκπομπή!
Μια ό,τι να ΄ναι εκπομπή
για να περνάτε εσείς καλά...
κι εμείς καλύτερα!
Νέα ραδιοφωνική εκπομπή του CR radio!!
Κάθε Σάββατο 16:00 με 18:00
Ακούστε το α' μέρος από την πρώτη τους εκπομπή: (Πατήστε εδώ)
Ακούστε το β΄μέρος από την πρώτη του εκπομπή: (Πατήστε εδώ)
Σχίζα Μαριάννα
ΨΕΥΤΟΚΑΡΥΔΟΠΙΤΑ (ΝΗΣΤΙΣΙΜΗ)
ΥΛΙΚΑ
- 1 κούπα ζάχαρη
- 1 και 1/2 κούπα μέτρια τριμμένα καρύδια
- 1 και 1/2 κούπα φρυγανιά τριμμένη
- 1 και 1/2 κούπα νερό
- 1/2 κούπα κονιάκ
- 1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
- 1/4 κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο τριμμένο
- 2 κουταλάκια του γλυκού κανέλλα τριμμένη
- 2 κούπες ζάχαρη
- 2 κούπες νερό
- 2 κουταλιές σούπας χυμό λεμονιού
- 3 κουταλιές της σούπας κονιάκ
ΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ΚΟΥΒΕΡΤΟΥΡΑΣ
- 250 γρμ κουβερτούρα τεμαχισμένη
- 30 γρμ καλαμποκέλαιο
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
- Στο μίξερ, αναμειγνύουμε τα στερεά υλικά και προσθέτουμε τα υγρά.
- Αλείφουμε με καλαμποκέλαιο το ταψάκι μας και ρίχνουμε το μείγμα μας.
- Ψήνουμε σε φούρνο με αέρα στους 180ο, για περίπου 35-40 λεπτά.
- Παράλληλα ετοιμάζουμε το σιρόπι μας, βράζοντάς το για 5 λεπτά.
- Βγάζουμε το γλυκό από το φούρνο,το χαράζουμε σε κομμάτια και το περιχύνουμε προσεκτικά με το χλιαρό σιρόπι.
- Το γαρνίρουμε με επικάλυψη κουβερτούρας( λιώνοντας σε μπεν μαρί 250 γρμ κουβερτούρας με 30 γρμ καλαμποκέλαιο,μέχρι να ομογενοποιηθούν).
- Το διατηρούμε στο ψυγείο.
Ηappy mummy
Ο βασιλιάς είναι γυμνός
Ένα
τυπικό απόγευμα στη δουλειά...
-
«Κυρία, κυρία ο Γιάννης με είπε γαμιόλα»
- ;;;;
(Δεν
συνειδητοποιώ αμέσως τι μου είπε το 8χρονο κοριτσάκι με τα κοτσιδάκια και τα
τεράστια μάτια)
-
«Τι είπες Βάσια μου;»
-
«Με είπε γαμιόλα.»
-«Ποιος;»
-
«Ο Γιάννης κυρία.»
-«Ωραία.»
-«Γιαννάκη
τι είπες στη Βάσια;» (στοιχηματίζοντας ότι το επίσης 8χρονο αγοράκι δεν ξέρει
καν τη σημασία της λέξης)
-«Δεν
το είπα κυρία!»
-«Η
Βάσια λέει πως το είπες.»
-«Δεν
το είπα κυρία.»
-«Το
είπε, το είπε κυρία, την είπε γαμιόλα!!!» (χορωδιακά, τα υπόλοιπα 8χρονα της
τάξης)
-«Δεν
την είπα κυρία, αλήθεια!»
Δεν
ξέρω αλήθεια, πως από τότε που ήμαστε 5,6,7,8 ετών, ενω μας μάθαιναν να λέμε
πάντα την αλήθεια, εμείς καταλήξαμε να λέμε ψέμματα με κάθε ευκαιρία.
«Πολύ
ωραίο το φόρεμά σου», «αδυνάτησες;», «να κανονίσουμε να πάμε για καφέ ρε, να τα
πούμε!», «χάρηκα για τη γνωριμία», «σ’αγαπώ».
Ίσως
τα ακίνδυνα, μικρά ψέμματα, καθημερινή συνήθεια πλέον, να έχουν γίνει αποδεκτά
και ίσως επιθυμητά, αφού η καθαρή αλήθεια είναι δύσκολο να ακουστεί.
Τα
ντύνεις με χαμόγελα και υποτιθέμενες καλές προθέσεις, χιούμορ και αυτοσαρκασμό
κι άλλα τέτοια γυαλιστερά στολιδάκια, για να μη δεις ότι ο βασιλιάς είνα
γυμνός. Να μη δεις ότι και συ βασιλιάς γυμνός είσαι, ντυμένος με τέτοια ψέμματα.
Κι
όταν συνηθίσεις τα στολισμένα ψέμματα, σου είναι αδύνατον να δεχτείς τις γυμνές αλήθειες, αδύνατον, μας πώς να
είναι δυνατόν, αδύνατον να τις παραδεχτείς και στον ίδιο σου τον εαυτό. Ακόμα
και την πιο ήσυχη σου ώρα, την πιο βαθιά και ώριμη, μόνος.
Ο
καλός μου Oscar
Wilde
είπε πως καλύτερα να
προσέχει κανείς τι παριστάνει, επειδή είναι ακριβώς αυτό που παριστάνει,
απόλυτα κι αδιέξοδα λοιπόν, γίνονται τα στολιδάκια μέλη και μάτια και τελικά
ένα άλλο πρόσωπο και γλώσσα και λόγια κι εαυτός, ένας άλλος εαυτός από αυτόν
που ήξερες όλα σου τα χρόνια και δεν τον γνωρίξεις πια και δεν ξέρεις πώς να
του φερθείς. Και δεν μπορούν να σε γνωρίσουν αυτοί που δεν σε ξέρουν και πώς να
σε γνωρίσουν, μήπως ξέρεις και συ ποιός είναι αυτός που τους μιλάει και τι
είναι αυτά που τους λέει;
Και
φτάνει τελικά το αδιέξοδο, στοιβαρό και αυστηρό να μη σ’αφήνει να ξεφύγεις από
τον ψεμματο-ιστό που έχεις με τα χρόνια υφάνει και σε σφίγγει, σε σφίγγει και
δεν μπορείς να κουνήσεις τα άγνωστα σου πια μέλη, ούτε να σαλέψεις τη γλώσσα
σου να πεις άγνωστα σε σένα λόγια.
Πότε
σταμάτησες να θέλεις να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, να είσαι αγαπημένος με τους
γύρω σου, πότε σταμάτησες να λες αλήθειες; Πότε έγινες τόσο εγωιστής που
νόμισες το αδιέξοδο δεν σε αφορά, πότε σταμάτησε το μυαλό σου ν’ ακούει την
καρδιά σου; Πότε σταμάτησες να σκέφτεσαι; Πότε συνήθησες;
-«Γιάννη
σε παρακαλώ, πες μου πού την άκουσες αυτήν τη λέξη;»
-«Δεν
την είπα κυρία.»
-«Γιάννη
είναι κακιά λέξη και μεις θέλουμε να είμαστε καλοί, έτσι δεν είναι;»
-«Δεν
την είπα..»
-«Δεν
θέλεις να είσαι καλός;»
-«Ναι
κυρία.»
-«Τη
Βάσια την αγαπάς;»
-«Ναι...»
-«Εσύ
Βάσια, αγαπάς το Γιάννη;»
(κεφαλάκι
πάνω-κάτω, νεύοντας «ναι»)
Γκόσιπ Γκέρλ (και καλά)
Γκόσιπ Γκέρλ (και καλά)
Αθώα Ψέματα?
« Νιώθω λίγο άρρωστη , δεν μπορώ να έρθω στην δουλειά…»
«Είμαι 25 χρονών»
« Ξεκίνησα στην ώρα μου αλλά χάλασε το τρόλεϊ, είχε πολύ κίνηση…
έχασα δύο μετρό στη σειρά…»
« Δεν τρώω τίποτα, δε ξέρω πως παχαίνω…»
«Δε ξέρω που είναι , δεν το πείραξα»
« Έχω πονοκέφαλο»
« Δεν βρήκα περίπτερο ανοιχτό όπως ερχόμουν…»
« Το ξέρω…»
« Κοιμόμουν»
« Δούλευα »
« Διάβαζα »
« Σ΄ αγαπώ »
« Σε μισώ »
« Δε σε θέλω»
« Δε με νοιάζει»
« Δεν υπάρχεις για μένα»
« Τελειώσαμε»
Ελένη Μητροπούλου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)