Καλημέρα!

Οι καλύτερες στιγμές!

Ζέστη και φιλοσοφίες με τον Χ

Ελένη Μητροπούλου

Περπατώντας στη βροχή

Δέσποινα Μαραγκουδάκη

Δε θυμάμαι να είχα.

Μάρκον

Όταν με πήρε η αδερφή μου να μου πει πόσο πολύ της άρεσε το δώρο που της έστειλα.
Γεωργία Χαϊκάλη

" 3 ήλιοι "

Εκεί που χρόνος δεν υπάρχει,

Αν υπήρχαν τρεις ήλιοι, ένας λευκός ένας μαύρος και ένας κίτρινος, όλα θα ήταν αλλιώς.

Η μέρα θα ήταν πιο φωτεινή

Η νύχτα θα ήταν πιο σκοτεινή

Τα όνειρα μου θα ήταν λεύκα

Αν υπήρχαν τρεις ήλιοι, ένας λευκός ένας μαύρος και ένας κίτρινος, όλα θα ήταν αλλιώς

Το μωρό θα γεννιόταν, στο λευκό φως.

Θα μεγάλωνε ακολουθώντας τα σκοτεινά μονοπάτια

Θα γερνούσε κοιτώντας τον ήλιο.

Αν υπήρχαν τρεις ήλιοι, ένας λευκός ένας μαύρος και ένας κίτρινος, όλα θα ήταν αλλιώς.

Το πιρούνι θα ζούσε μαζί με το κουτάλι

 Το κουτάλι θα ζούσε μαζί με το μαχαίρι

Το μαχαίρι δεν θα ζούσε με κανέναν.

Αν υπήρχαν τρεις ήλιοι, ένας λευκός ένας μαύρος και ένας κίτρινος, όλα θα ήταν αλλιώς

Ο σκύλος θα σταματούσε να γαβγίζει την νύχτα.

Η γάτα θα φορούσε γυαλιά για να βλέπει καλύτερα.

Το ποντίκι θα ξύριζε το μουστάκι του.

Αν υπήρχαν τρεις ήλιοι, ένας λευκός ένας μαύρος και ένας κίτρινος, όλα θα ήταν αλλιώς

Θα υπήρχα εγώ.

Θα υπήρχες εσύ.

Θα υπήρχε και ο άλλος.

Υπάρχει όμως μονάχα ένας Ήλιος.

Τι να προλάβει να φωτίσει;

Τι να προλάβει να αλλάξει;

Τι να προλάβει να κρύψει;

Αυτά τα ξέρεις μόνο εσύ βάζοντας το δικό σου τέλος, γιατί η δικιά μας ιστορία είναι μια ιστορία χωρίς

                                                                                   ΤΕΛΟΣ

Υ.Σ ευχαριστώ τον μικρό Παντελή για τους τρεις ήλιους.

(Η σκέψη του συναντάει τον Μουρακάμι με τα δύο φεγγάρια).

Δέσποινα Μαραγκουδάκη

Συνέντευξη...

33 χρονών, σερβιτόρος σε αφτεράδικο

 Τι ονειρευόσουν για τον εαυτό σου όταν ήσουν παιδί;

 Δε θυμάμαι πραγματικά ποτέ να έχω ονειρευτεί κάτι για τον εαυτό μου.Νομίζω ότι από παιδί ακόμα το μόνο που ήθελα ήταν να περνάω καλά στο τώρα.

Σε ικανοποιεί η εικόνα σου σήμερα; 

 Δεν ξέρω. Νομίζω πως όχι τρελά, αλλά τουλάχιστον περνάω καλά στο παρόν, ωστόσο έχει μπει στο μυαλό μου και μια αγωνία για το μέλλον, που παλιότερα δεν την είχα.

Τα όνειρά σου για το μέλλον; 

Μάλλον δεν έχω αλλάξει και πολύ από τότε που ήμουν παιδί, γιατί το μόνο μου όνειρο είναι να μπορώ πάντα να περνάω καλά και να ζω όμορφα την κάθε μέρα που θα έρθει.

Γεωργία Χαϊκάλη

Το Μεγάλο μας Τσίρκο 1

Ο Μήτσος ήταν χεσμένος από την χαρά του. Πέντε χειμώνες τώρα, φαντασιώνεται αυτή την μέρα.  

Ο Οδυσσέας γυρίζει σπίτι. Σκέφτεται. 
Γυρίζει σπίτι για να ξαναφύγει σε ένα πιο γαμάτο ταξίδι. Διορθώνει.
Γυρίζει από το... Γάμα το, δεν είμαι ο Οδυσσέας. Σταματάει να σκέφτεται.

Το κρύο ήταν τσουχτερό.
Η ψιχάλα συνεχόμενη, χωρίς εντάσεις και υπερβολές.

Κρατούσε την πλαστική τσάντα με το ταπεράκι προστατεύοντας την από τις άρρυθμες σταγόνες.
Οι αφίσες για “Το Μεγάλο Μας Τσίρκο” που ήταν σταυρωμένες πάνω στις λάμπες του δρόμου είχαν κουρελιαστεί.
Μαλακία, τζάμπα χαρτί.  Συλλογίστικε ο ψυχοπονιάρης, έσμιξε τα χείλια του γεμάτος οικολογική απογοήτευση.
Τα χείλια κατέβασαν το κεφάλι και συνάντησαν την προστατευόμενη σακούλα.
Το περιεχόμενο της ανέβασε το κεφάλι, χαμογέλασε στα χείλια και χάρισε στα πόδια ένα χαρούμενο σκοπό των Λοκομπόνγκο

Δεν κάνει κρύο, εχει λιακάδα.
Κρύο δεν ένιωσα ποτέ.

Σε δεκαπέντε λεπτά λεπτάκια θα ήταν σπίτι! Γελάστηκε.


Μια γιγαντιαία φράουλα χοροπηδούσε επικίνδυνα προς το μέρος του.
 Ξεπερνάει γρήγορα το σοκ και την αμηχανία που του προκαλεί το μούρο. 
 Ανοίγει το μπουφάν, βάζει μέσα την σακούλα, κλείνει το μπουφάν. Ήξερε καλά τι έψαχνε η φράουλα.
 Παντού τρόμος.

 Ο πανικός χόρευε το τετράγωνο στο ταψί.

Ξεκίνησε να τρέχει ουρλιάζοντας.
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑ ΔΩΣΩ ΠΟΤΕ ΣΙΧΑΜΕΝΗ ΦΡΑΟΥΛΑ. ΒΡΕΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ. 
Μια γριά σταμάτησε να τρεμοκλαίει και τον κοίταξε με απορία. 
ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ.
Ένα ελικόπτερο πετούσε από πάνω.
 Ο πανικός χόρευε το τετράγωνο στο ταψί, στο τετράγωνο.
ΜΑΣ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΤΩΡΑ.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ.

Καμιά δεκαριά κλούβες και καμιά διακοσαριά κλούβιοι είχαν κλείσει την λεωφόρο. 
Ο Μήτσος πέρασε ανάμεσα τους. Η αγριεμένη φράουλα τα έπαιξε όλα για όλα.
Το να παίζεις μπόουλινγκ με ένα αστυνομικό μπλόκο είναι ριψοκίνδυνο. Οι κορίνες είναι εκπαιδευμένες για εγκλήματα. Η φράουλα παρέσυρε τις κλούβες και έσπασε τα αυγά. Ήταν όμως πια, ένα ψόφιο σουρωτήρι.
Ο άλλος συνεχίζει να τρέχει για να μην πέσει πάνω σε μπάτσους, δεν πρέπει να τον πιάσουν να κουβαλάει...

Χτυπάει το τηλέφωνο του.
Ναι.
Έλα, ναι.
            Έτοιμος είμαι. 
            Ναι, ξεκινάω. 
            Θα τα πούμε εκεί, έλα, σε κλείνω.
            Γεια.
Σιγά μην του έφτιαχνε η πρώην του space cakes. Σηκώθηκε από τον καναπέ και κοίταξε την ώρα. 
Έπλυνε την μούρη του, έβαλε μπουφάν, παπούτσια, πήρε λεφτά, κλειδιά και θάρρος και κίνησε για το θέατρο.  Ραντεβού με το Τζενάκι. Ηθοποιό και ξερολούκουμο, την γουστάρει απ' το σχολείο. Η παράσταση ξεκινάει σε σαράντα λεπτά. 
Ευτυχώς που με πήρε και με ξύπνησε, σκέφτεται καθώς κλειδώνει την πόρτα.

Άχριστος Παπαγάλος

«Ένα GPS-ΖΩΗΣ παρακαλώ!»

Ένα GPS σε οδηγεί στον προορισμό σου με ακρίβεια από τον πιο σύντομο δρόμο, σε περίπτωση λάθους, γίνεται άμεσος επαναπροσδιορισμός της διαδρομής και σε λίγα λεπτά βρίσκεσαι πάλι στον δρόμο για τον επιθυμητό προορισμό.  

«Ένα GPS ΖΩΗΣ παρακαλώ!»

Να με συνετίσει άμεσα σε περίπτωση στραβοτιμονιάς

Να με βάλει πάλι στο σωστό δρόμο.

Εικοσιτέσσερις δορυφόροι της Γης με ειδικούς δέκτες GPS να  εντοπίσουν την παρέκκλιση. 

Μια ρομποτική φωνή να μου υπενθυμίσει ότι αλλού θέλω να πάω.

Στα αλήθεια βαρετό θα ήτο κάτι τέτοιο, καταλήγω και ενθυμούμαι τα σοφά λόγια...

…Πάντα στον νου σου να χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
…

Ελένη Μητροπούλου

ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙΑ ΜΑΝΤΑΡΙΝΙ

Τα μανταρίνια λόγω εποχής τα βρίσκουμε σε όλα τα μανάβικα. Μια εύκολη συνταγή με αυτά είναι η εξής:

ΥΛΙΚΑ:

·         150 γρ. ζάχαρη

·         250 γρ. αμύγδαλο ξεφλουδισμένο και ψιλοκομμένο ή καρύδια

·         4 μανταρινιών τα φλούδια

·         1/2 κρασοπότηρο χυμό μανταρίνι

·         1/2 φλ. τσαγιού φρυγανιά ή μπισκότα τριμμένα

·         400 γρ. κουβερτούρα

·         1/2 κ.σ. λάδι ή βούτυρο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Βάζουμε τις φλούδες από τα μανταρίνια και το χυμό και τα βράζουμε μέχρι να πιουν όλο το χυμό. Αλέθουμε στο μπλέντερ τις φλούδες.

Ανακατεύουμε τις λιωμένες φλούδες με τα αμύγδαλα, την ζάχαρη και την φρυγανιά ή τα μπισκότα και τα πλάθουμε σε μπαλάκια.

Τα βάζουμε για λίγο στο ψυγείο.

Στο μεταξύ λιώνουμε σε μπεν-μαρι την σοκολάτα προσθέτοντας και το λάδι ή το βούτυρο (για να γυαλίσει η σοκολάτα).

Μέτα βουτάμε τα μπαλάκια στην σοκολάτα και τα αφήνουμε πάνω σε λαδόχαρτο για να στεγνώσουν.

Happy mummy

Δονήσεις - Σεισμός στη Ρόδο!

Dolce Vita ( 1995- 1997, 2 σεζόν, Mega Channel)

Από τον Μάρκον

To τελικό -ν

Ο κανόνας για το πότε βάζουμε τελικό -ν άλλαξε  το 2008!

Και ιδού ο νέος κανόνας:

Σύμφωνα με τη διδασκόμενη γραμματική, το θηλυκό οριστικό άρθρο την, το αριθμητικό και αόριστο άρθρο έναν, τα άκλιτα δεν και μην και η προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτήν και την διατηρούν το τελικό ν (νι) όταν η λέξη που ακολουθεί αρχίζει από φωνήεν ή από στιγμιαίο σύμφωνο, δηλαδή τα γράμματα κ, π, τ, τις διφθόγγους μπ, ντ,γκ, τσ και τζ και τα διπλά ξ και ψ. Πριν από όλα τα άλλα γράμματα, το τελικό ν παραλείπεται.

Επίσης, το τελικό ν παραμένει πάντοτε, δηλαδή ανεξάρτητα από τον φθόγγο που ακολουθεί, στο αρσενικό άρθρο τον, στο άρθρο των, στην προσωπική αντωνυμία του τρίτου προσώπου αυτόν και τον και στο τροπικό επίρρημα σαν.

Καλημέρα

Οι καλύτερες στιγμές...

Όταν μετά απο μια κουραστική βδομάδα έφτασε το Σάββατο.

Happy mummy

Διαβάζοντας σε γαλλικό καφέ.

Δέσποινα Μαραγκουδάκη

Ο Παναγιώτης μου είπε στο τηλέφωνο: "Κι εγώ σ΄αγαπάω" και το έκλεισε!

Ελένη Μητροπούλου 


Ονειρεύτηκα μια βόλτα στο Λυκαβητό.
Μαρία Χ.

Τα μανταλάκια

Εκεί που χρόνος δεν υπάρχει.
Κάποτε είχα γράψει μια ιστορία για τρία μανταλάκια,
Μα δεν τη θυμάμαι πια.
Ψάχνω στα σημειωματάρια, στα παλιά ημερολόγια, ναι κάπου εδώ την έχω γράψει, σε εκείνο το καφέ τετράδιο.
Όχι, μονάχα παλιές  σημειώσεις.
Ναι εδώ στο μικρό πράσινο μπλοκάκι με τον ελέφαντα. 
Όχι μονάχα παλιά τηλέφωνα. Ποιοι είναι όλοι αυτοί;   Κανέναν δεν θυμάμαι.
Και αν τους τηλεφωνούσα;
<<Ναι γεια σας είμαι αυτή που δεν σας θυμάται. Εσείς θυμάστε ποιος είστε>>;
Να, σε εκείνα τα κομμένα χαρτιά στο ρόζ φάκελο.
Όχι μονάχα παλιές       ……………………………………………

Ο υπολογιστής κόλλησε, την στιγμή που προσπαθούσα να θυμηθώ
.
Κάτι με διώχνει μακριά από αυτήν την παλιά ιστορία που κανένας δεν θα θυμηθεί.
Κοιτάζω έξω από το παράθυρο χρωματιστά μανταλάκια κρατούν τα λευκά πουκάμισα μιας Τρικυμίας.
Ανεμίζουν ο καιρός αίθριος.
Νομίζω δεν χρειάζεται τίποτα άλλο να πω 
Εσύ μπορείς να βάλεις το δικό σου τέλος αφού η δικιά μας ιστορία είναι μια ιστορία χωρίς                               
                                                            ΤΕΛΟΣ

Δέσποινα Μαραγκουδάκη

ΖΑΜΠΟΥΚΟΣ

Θάμνος ή μικρό δέντρο , με πλατιά οδοντωτά φύλλα. Έχει μικρά λουλούδια με δυνατό άρωμα ,που βγαίνουν την άνοιξη και δίνουν σκουροκόκκινες  ρώγες.

Οι φαρμακευτικές του χρήσεις είναι πολλές ,που έχει ονομαστεί ''λαϊκό φάρμακο''.

Έχει αποχρεμπτικές ,αντικαταρροϊκές ,αντιφλεγμονώδεις ,διουρητικές και στυπτικές ιδιότητες. Συνιστάται για τη βρογχίτιδα κρυολογήματα , την επιπεφυκίτιδα ,το βήχα ,τον πυρετό ,τη λαρυγγίτιδα ,τον πονόλαιμο .

Μερικές χρήσεις :

Ατμός για τον καθαρισμό του προσώπου για ξηρές ή γερασμένες επιδερμίδες.

Κομπρέσα για ελάττωση πρηξίματος στα μάτια.

Καταπραϋντικό ποδόλουτρο.

Αφέψημα για κρυολόγημα.

Happy mummy

Συμβουλευτική Ενηλίκων

1,2, 3...4 ...4.. με ακούτε; Μιλάω αργά και σταθερά.
Το πρωί βάλτε το mp3player στα αυτιά σας στο μετρό. Στη δουλειά μπείτε στο FB, από το υψηλής τεχνολογίας κινητό σας ή στείλτε μηνύματα σε φίλους και γνωστούς. Όταν γυρίσετε στο σπίτι ανοίξτε κατευθείαν την τηλεόραση και φάτε οπωσδήποτε βλέποντας ή ακούγοντας κάτι. Τηλεφωνήστε σε φίλους, πηγαίνετε σινεμά ή για ποτό ή μπείτε στο ίντερνετ… χωρίς ανάσα να ζήσετε κι αυτή σας τη μέρα.
Προσοχή! Σε περίπτωση που δεν κάνετε τα παραπάνω υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να προλάβετε να σκεφτείτε και να έρθετε σε επαφή με τον ίδιο σας τον εαυτό. Πράγμα το οποίο μπορεί να μη σας αρέσει καθόλου και να μην το αντέξετε. Καλύψτε, λοιπόν, κάθε σας κενό χρόνου, όταν κι αν προκύψει, με χίλιους δυο τρόπους, φάτε όλο το ψυγείο, καπνίστε όλο το πακέτο, πιέτε όλο το μπουκάλι, αγοράστε όλα τα μαγαζιά, καθαρίστε όλο σας το σπίτι και μετά κοιμηθείτε βαθιά και βαριά εξοντωμένοι από το τρέξιμο για να ξεφύγετε από τον εαυτό σας. 
Όνειρα γλυκά και απονήρευτα. 

Ελένη Μητροπούλου

Οι Απαράδεκτοι

Οι Απαράδεκτοι, (1991-1993) Mega Channel

Από το Μάρκον

Οι Αλκυονίδες μέρες...

Ως Αλκυονίδες μέρες ονομάζονται από τους Έλληνες συνηθέστερα ημέρες του Ιανουαρίου κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός με ηλιοφάνεια. Οι Αλκυονίδες μέρες έχουν πάρει την ονομασία τους από το ψαροπούλι Αλκυόνα, που κλωσά τα αυγά του εκείνες τις ημέρες. Η Αλκυόνα, σύμφωνα με την παράδοση, είναι ένα πουλί που συμβολίζει τη γαλήνη, την προστασία και παύει τη θαλασσοταραχή. Αν και αποδημητικό πουλί, δε φεύγει, αλλά έρχεται το φθινόπωρο, ενώ φεύγει αρχές Μαρτίου. Γεννά τα αυγά του στις σχισμές των βράχων της θάλασσας.
Σύμφωνα με ένα μεσαιωνικό μύθο, το χρώμα της Αλκυόνας στην αρχή ήταν γκρίζο, όταν όμως έγινε ο βιβλικός κατακλυσμός πέταξε ψηλά και το στήθος της έγινε κόκκινο απ' τον ήλιο, ενώ η ράχη της μπλε απ' το χρώμα του ουρανού.
Για τη συζυγική πίστη των Αλκυόνων αναφέρεται ότι όταν ο σύζυγος της Αλκυόνας γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει πια, τότε η θηλυκιά Αλκυόνα τον παίρνει στους ώμους της και τον μεταφέρει πάντοτε μαζί της, τον ταΐζει και τον περιποιείται ως το θάνατο.
Ο μύθος της Αλκυόνης
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Αλκυόνη ήταν κόρη του
Αιόλου, του θεού των ανέμων. Ζούσε στα ακρογιάλια της θάλασσας με τον άντρα της, τον Κήυκα, και αισθάνονταν τόσο πολύ αγαπημένοι και ευτυχισμένοι, ώστε παρομοίαζαν τους εαυτούς τους με το ζευγάρι των θεών, Δία και Ήρα. Για την ασέβειά τους, όμως, αυτή, ο Δίας οργίστηκε τόσο πολύ που μεταμόρφωσε τον Κήυκα σε όρνιο. Η Αλκυόνη, χωρίς να γνωρίζει τι είχε συμβεί, έτρεχε παντού τρελαμένη για να βρει τον αγαπημένο της σύζυγο. Οι θεοί του Ολύμπου τη λυπήθηκαν και τη μεταμόρφωσαν στο θαλασσοπούλι, την Αλκυόνα, που μοιάζει να ψάχνει στις θάλασσες για να βρει το χαμένο της σύζυγο.
Η δυστυχία, όμως, της Αλκυόνης δε σταμάτησε εδώ. Αντίθετα απ' τα άλλα πουλιά που γεννούσαν την άνοιξη, μες στην καλοκαιρία, η Αλκυόνα γεννούσε μες στη βαρυχειμωνιά, οπότε τα μανιασμένα κύματα της θάλασσας της άρπαζαν τα αυγά ή τα νεογέννητα πουλάκια, κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά. Για άλλη μια φορά, οι θεοί του Ολύμπου τη λυπήθηκαν και ο Δίας πρόσταξε για 15 μέρες μες στο Γενάρη να κοπάζουν οι άνεμοι και ο ήλιος να ζεσταίνει τη φύση, ώστε να μπορέσει η Αλκυόνα να κλωσήσει τα αυγά και τα πουλάκια να μπορέσουν να πετάξουν.

Οι καλύτερες Στιγμές

Στο Θέατρο Βικτόρια παρακολούθησα τη θεατρική παράσταση Η Φαλακρή τραγουδίστρια.
Απρόοπτος Χ

Όταν μου είπανε: "Είσαι η καλύτερη βοηθός της αγάπης" .
Ελένη Μητροπούλου

Τρώγοντας donuts με φίλους!
Μαρία Χ.

Υπέροχο φρουτώδες κρασάκι στη Βαρνάβα με τις φίλες μου για τα γενέθλιά μου!
Βάσια Γ.

Στις Ατίθασες Γαζέλες! (χαχαχαχαχαχα)
Mela Mela Gargamella

Όταν έκανα βουτιά μέσα στο χιόνι με τα σκυλιά μου να παίζουν σαν τα τρελά.
Γεωργία Χαϊκάλη

Ταξιδιάρικο φύλλο

Επιτρέψτε μου να συστηθώ. Είμαι ένα φύλλο. Ένα μικρό και ταπεινό φυλλαράκι πλατάνου. Όλοι ξέρετε την μοίρα μας: πέφτουμε το φθινόπωρο από το υπερήφανο δέντρο μας και καταλήγουμε στο χώμα για να γίνουμε ένα με αυτό. Εγώ δεν είχα την ψευδαίσθηση ότι θα έχω κάποια καλύτερη μοίρα, ήθελα όμως να κάνω ένα μικρό ταξίδι πριν από το τέλος. Ένα ταξίδι και όπου με βγάλει…

Έπρεπε να βρω ένα σύμμαχο. Και τον βρήκα στο πρόσωπο του καιρού. Τα είχα όλα σχεδιάσει ,περίμενα απλά την κατάλληλη μέρα. Προς το τέλος του καλοκαιριού άρχισα λοιπόν να μην πίνω πολύ νερό. Ήθελα όταν  θα έρθουν τα πρωτοβρόχια να μπορώ να αποχαιρετήσω τον αγαπημένο μου πλάτανο το συντομότερο. Βλέπετε έμαθα, ότι τις περισσότερες φορές οι πρώτες βροχές είναι δυνατές και τα νερά φουσκώνουν στους δρόμους, κάτι που εξυπηρετούσε το σχέδιό μου.

Και έτσι έφτασε η μέρα..... Αποχαιρέτησα τους φίλους μου και μόλις φύσηξε ο βοριάς ανεξαρτητοποιήθηκα από την δέντρο μου. Ο αέρας με έκανε να πετάω για κάμποση ώρα ώσπου προσγειώθηκα στη άκρη του δρόμου αρκετά μακριά από τον πλάτανό μου. Εκεί περίμενα την βροχή. Ήμουν βέβαιο ότι θα έρθει, αφού ο αέρας της έδινε την θέση του. Άρχισε να βρέχει ασταμάτητα. Στεκόμουν στην άκρη του δρόμου διπλά στο πεζοδρόμιο όταν το νερό με πήρε μαζί του. Επέπλεα πάνω στο ρυάκι που σχηματίστηκε και έκανα μια βόλτα στη παλιά μου πια γειτονιά. Και ξαφνικά σκοτάδι. Ταξίδευα ακόμη με το νέο μου σύμμαχο το νερό αλλά κάτω από την πόλη. Και ξαφνικά το νερό αλλάζει, γίνετε αλμυρό βουλιάζω μέσα του από την ορμή.

Μετά από λίγο ξαναβρίσκομαι στην επιφάνεια επιπλέω στη θάλασσα!!! Από πάνω μου ο ουρανός και από κάτω η θάλασσα. Η επιθυμία μου γίνεται πραγματικότητα είμαι το πιο ευτυχισμένο φύλλο στη γη. Καλό μου ταξίδι. Όσο κρατήσει.

Απρόοπτος Χ

GOOD NEWS

Ήρθε ο καινούριος χρόνος με χαρά με χαρά.

Ο καιρός παγερός.

 Ο αέρας τραγουδά γύρω μας.

 Να μια καλή ευκαιρία να σκορπίσουμε στον άνεμο όλα αυτά που δεν θέλουμε να θυμόμαστε από τον χρόνο που πέρασε.

Ο καιρός αποφάσισε ότι σε αυτήν την χώρα τα πάντα έχουν κολλήσει.

Οι άνθρωποι έχουν κολλήσει στην κίνηση,

Έχουν κολλήσει σε τελματωμένες σχέσεις,

Σε οικογενειακές καθημερινές ρουτινιάρικες μέρες,

Σε εκφράσεις και λέξεις που επαναλαμβάνονται.

Έχουν κολλήσει σε μια μιζέρια, ότι όλα πάνε χάλια.

Και να λοιπόν που ο Καιρός μας δίνει μια εξαίσια ευκαιρία.

Ο Δυνατός, και καταστροφικός άνεμος μαζί με τα ρούχα από της απλώστρες θα πάρει και όλα τα κολλήματα.

Γι’ αυτό  προλαβαίνεις πριν ο καιρός ζεσταίνει ξανά και όλα ησυχάσουν, να ανοίξεις για λίγο τα παράθυρα και να αφήσεις τον άνεμο να σε μετακινήσει.

Υπάρχουν φορές που μόνοι δεν τα καταφέρνουμε.

Γι αυτό ανώτερες δυνάμεις έρχονται να μας βοηθήσουν, δεχόμαστε την βοήθεια τους και προχωράμε.

Άντε  γεια μας, και άσπρο πάτο ( σε αυτό το σημείο πίνουμε ένα σφηνάκι δυνατή ρακί, για να μην πάθουμε πνευμονία από τα ανοιχτά παράθυρα), στα νέα ξεκινήματα.

ΥΣ: Και ο καιρός γλύκανε…

Καλή τύχη

Μαραγκουδάκη Δέσποινα

Ο καιρός περνάει...

Κάποιες ώρες πριν είχε ανακαλύψει μια ρυτίδα μεταξύ των φρυδιών που επεκτεινόταν ως τη γέφυρα της μύτης. Η καθημερινή συνοφρύωση, οι εκφράσεις εκπλήξεως, χαράς και λύπης ,επί σειρά 33 χρόνων, είχαν σαν αποτέλεσμα να αφήσουν αυτές τις βαθιές ρυτιδώσεις στην επιδερμίδα της.

 Άδειασε το ψυγείο από τα τρόφιμα, έβγαλε τα ράφια, τα συρτάρια, έκανε χώρο και κάθισε μέσα. Τώρα ήταν σίγουρη ότι δεν θα έκανε καμία ρυτίδα. Αντιλήφθηκε ότι χαμογελούσε ελαφριά από ικανοποίηση κι ευθύς θύμωσε με τον εαυτό της που συνέχιζε να εκφράζεται,ακόμα και μέσα στο ψυγείο, ένιωσε μια ρυτίδα να χαράζεται κατά μήκος του μετώπου και στις γωνίες των ματιών. Έκλεισε με προσοχή τα μάτια και αποκοιμήθηκε στο ψυγείο. Τώρα σίγουρα τα είχε καταφέρει. Θα ήταν για πάντα νέα , όμορφη και ανέκφραστη...

Ελένη Μητροπούλου

Εμπνευσμένο από ...το δικό μου κάστρο

Δίχως πριγκίπισσες που περιμένουν ένα φιλί για να ξυπνήσουν, δίχως δράκους και κατάρες, δίχως περιπέτεια. Ένα κάστρο που έμοιαζε σαν ένα συνηθισμένο σπιτικό. Κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί την αξία του. Έμοιαζε βαρετό. Τόσο συνηθισμένο αλλά και τόσο διαφορετικό.

Μέχρι που εμφανίστηκες εσύ. Τα παράθυρα άνοιξαν, το φως έλουσε όλα τα δωμάτια, η μουσική πήρε την θέση της καθημερινής μιζέριας. Κι όλα έμοιαζαν γιορτινά. Το κάστρο άρχισε να μεγαλώνει, να γίνεται επιβλητικό, να παίρνει αξία στα μάτια όλων. Το φρόντισες. Μπάλωσες τις πληγές του, δίχως να στο ζητήσει ποτέ. Το μόνο που ήθελε το κάστρο από εσένα ήταν να του κάνεις παρέα. Να παίζεις πότε πότε με το τόπι σου, να σκοντάφτεις στους τοίχους, ακόμη και να περιφέρεσαι άσκοπα.

Το κάστρο μεγάλωνε συνεχώς. Είχε φτάσει την θάλασσα, τον ουρανό, τον ήλιο! Πόσο χαιρόταν όταν σε έβλεπε να απολαμβάνεις την θέα από το μπαλκόνι. Η φωνή σου μέσα στα άδεια δωμάτια αντηχούσε. Ο αντίλαλος ήταν τόσο δυνατός που η καρδιά του κάστρου έτρεμε κάθε φορά.

Ήταν απόγευμα. Το κάστρο είχε ανοίξει όλα του τα παράθυρα. Οι κουρτίνες κυμάτιζαν. Κάτι σαν χαιρετισμός. Περίμενε να σε δει να διαβαίνεις τον κήπο και να μπαίνεις μέσα, όπως έκανες κάθε μέρα. Είχε περάσει το απόγευμα, κι εσύ δεν είχες εμφανιστεί. Ούτε το επόμενο πρωί ήρθες. Όμως θα ερχόσουν. Αυτό πίστευε το κάστρο. Και οι μέρες πέρασαν κι έγιναν μήνες. Κι έγιναν χρόνια. Και δεν ήρθες ποτέ. Ακόμη σε περίμενε, ακόμη κι όταν κατάλαβε πως δεν θα ερχόσουν ποτέ.

Οι μουσικές σταμάτησαν, ο ήλιος πλέον έκαιγε την οροφή και η θάλασσα χτυπούσε με μανία τους τοίχους. Σάπιζε από την βροχή. Όχι δεν έφταιγε η θάλασσα, ούτε ο ήλιος. Η απουσία της φωνής σου έφταιγε. Αλλά αυτό σε περίμενε. Σε περίμενα.

Γιώργος Λυμπέρης

Συνέντευξη...

33 χρονών, delivery boy

Τι ονειρευόσουν για τον εαυτό σου όταν ήσουν παιδί;

Λοιπόν, ήθελα σαν τον τρελό να έρθω να μείνω στην Αθήνα ή σε οποιαδήποτε μεγάλη πόλη και να μη δίνω λογαριασμό σε κανέναν. 

Σε ικανοποιεί η εικόνα σου σήμερα;

 Σίγουρα κατάφερα να κάνω αυτά που ονειρευόμουν. Μένω μόνιμα στην Αθήνα και δε δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Αλλά μάλλον θα έπρεπε να προσέχω τι εύχομαι γιατί η εικόνα μου δε με πολυικανοποιεί.

Τα όνειρά σου για το μέλλον;

Να μείνω σε μια επαρχία, όπου όλοι θα γνωρίζονται με όλους και δε θα μπορώ να κάνω τίποτα χωρίς να το μάθει όλο το χωριό.

Γεωργία Χαϊκάλη

ΚΡΕΜΑ ΧΕΡΙΩΝ

Με το κρύο τα χέρια μας αρχίζουνε να σκάνε και να χάνουνε την απαλή υφή τους.

Μια φυσική κρέμα χεριών με πολύ καλά αποτελέσματα είναι η εξής:

Υλικά

• 1 κούπα ελαιόλαδο
• 1/2 κούπα λάδι καρύδας
• 2 κ.σ. κερί μέλισσας τριμμένο
• 1 1/2 κούπα νερό
• 10-15 σταγόνες αιθέριο έλαιο της επιλογής σου

Εκτέλεση

Σε μπέν μαρί λιώνουμε το κερί μέλισσας. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο και το λαδι καρύδας και ανακατέβουμε μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Το βγάζουμε απο την φωτιά. Ζεσταινουμε  το νερό μέχρι να πάρει μία βράση. Ρίχνουμε λιγό λίγο το νερό στο μείγμα του κεριού ανακατεύοντας συνεχώς μέxρι να αρχίσει να κρυώνει και να γίνει κρεμώδες. Προσθέτουμε  το αιθέριο έλαιο και ανακατέβουμε. Βάζουμε  το μείγμα σε ένα βαζάκι.Είναι για καθημέρινη χρήση.

Happy mummy

Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια!

Shakespeare - Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας ΕΦΗΒΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

...γιατί τα πάντα είναι πιθανά...

Πώς ορίζεται η πραγματικότητα; Τί είναι αληθινό; Τί σημαίνουν τα όνειρα; Πώς υλοποιούνται οι επιθυμίες;

Πώς μπορεί ο άνθρωπος να να συνδεθεί ξανά με το σύμπαν;

Έναν φρέσκο θεσμό στην Ελλάδα, που συνδυάζει τη θεατρική πράξη και τη νέα παιδαγωγική, προτείνει για ακόμα μια χρονιά, μετά την επιτυχία της παράστασης Όρνιθες- μια ροκ παράσταση για εφήβους,  η σκηνοθέτης και θεατροπαιδαγωγός Τζωρτζίνα Κακουδάκη και η ομάδα ω2/4Frontal, σε συνεργασία με το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

To Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας είναι μια σκηνική πράξη, που μπορεί να διευρύνει την φιλοσοφική σκέψη: στην ψευδαισθησιακή πραγματικότητα ενός αλλόκοτου νυχτερινού δάσους, αναδεικνύεται ο σύγχρονος πολυπρισματικός επιστημονικός κόσμος, ένας κόσμος πολλών πιθανοτήτων, μικρών και των μεγάλων μεγεθών και ο τρόπος, που ο άνθρωπος ορίζεται μέσα από την φιλοσοφία των θετικών επιστημών και της εμπειριοκρατίας. Μια παράσταση που επαληθεύει πολλές πραγματικότητες, διαστέλλει το χώρο και το χρόνο και προτείνει τη σχετικότητα και την αμφισβήτηση ως θεμελιώδεις αρχές της ατομικής και συλλογικής ανάπτυξης. Μια παράσταση για νέους στο εδώ και τώρα της σκηνής.

Διασκευή- Σκηνοθεσία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη

Χορογραφία: Πατρίσια Απέργη

Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Μουσική Σύνθεση: Σταύρος Γιαννουλάδης- Σπύρος Πανταζής

Βοηθός Σκηνοθέτης:  Θανάσης Ζερίτης

Θεατροπαιδαγωγικό Υλικό: Ηρώ Ποταμούση, Τζωρτζίνα Κακουδάκη

Φωτογραφίες: Μαριάννα Βεριγάκη

Αφίσα: Χαράλαμπος Πανάγος

Παίζουν: Σταύρος Γιαννουλάδης, Απόστολος Κουτσιανικούλης, Ελένη Κουτσιούμπα, Γρηγόρης Λιακόπουλος, Αριστέα Σταφυλαράκη

[Στη σκηνή παίζεται ζωντανή μουσική]

Μια παράσταση της ομάδας Ω2/παραγωγή 4Frontal, με επίσημο συνεργαζόμενο φορέα το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, σε συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου. Υπό την αιγίδα του Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων.

Xορηγία ειδών ένδυσης: Attrativo. Χορηγός επικοινωνίας: Αθήνα 9,84.

Κάθε Σάββατο 18.00, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Νέος Κόσμος

Η παράσταση παίζεται τις καθημερινές σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, σε αυλές σχολείων και άλλων κοινωφελών οργανισμών, σε ανοιχτούς χώρους και θέατρα και συνοδεύεται από θεατροπαιδαγωγικό πρόγραμμα για τους θεατές.

Πληροφορίες: 4Frontal | Τμήμα Εφηβικού Θεάτρου, www.4frontal.com, 4frontal.efiviko@gmail.com